In onze havens is de afgelopen jaren flink geïnvesteerd vanuit de aanname dat grootschalige doorvoer van fossiele brandstoffen door zal gaan. Daarmee negeert de overheid de klimaatdoelen van Parijs.

Meer dan negentigduizend huishoudens in Amsterdam, Rotterdam en Den Haag wonen in slecht geïsoleerde corporatiewoningen. Zij worden komende winter mogelijk hard getroffen door de hoge gasprijzen.

Terwijl boeren hun trekkers de stoep op reden, sloegen lobbyisten aan de vergadertafel hun slag. Plotseling hebben boeren niet minder, maar méér stikstofruimte.

Subsidies om milieuvriendelijker te boeren hebben de stikstofuitstoot van veebedrijven tijdens de kabinetten-Rutte niet doen afnemen. Verdere krimp van de veestapel lijkt onvermijdelijk.

Om de weerstand van burgers en boeren te omzeilen worden windturbines en zonneparken in toenemende mate gepland in natuurgebieden.

Vaste biomassa, bijvoorbeeld in de vorm van houtpellets, is goed voor een derde van de Nederlandse groene energie. Maar is de ‘oogst’ van het hout dat bij ons wordt opgestookt wel echt duurzaam?

EU-landen steunen de fossiele sector met 137 miljard per jaar.

Vliegen zonder schaamte, klimaatneutraal autorijden. Volgens bedrijven als Shell en KLM is het mogelijk: compenseer de CO2-uitstoot in een exotisch bosgebied. Maar die bossen blijven vaak niet staan.

Waarom heeft Nederland zo weinig groen energie? Onze regering blijkt niet wezenlijk geïnteresseerd in duurzame alternatieven en blijft inzetten op gas en kolen.