Zelfs het veelbesproken verhuurplatform Airbnb past in het beeld van machtsconcentratie en winst die deels wegvloeit over de grens. De bemiddelaar staat bekend als een platform van gewone huizenbezitters voor gewone toeristen en is een van de motoren achter de groei van het slentertoerisme. Maar anders dan vaak wordt aangenomen, zijn ook hierin grote spelers actief.
Neem ‘Sammy’ een ogenschijnlijk frisse Hollandse jongen met blond haar en blauwe ogen. Een rijke jongen ook, want onze zoektocht leert dat hij vijftig Amsterdamse adressen achter zijn naam heeft staan. Hij heeft het er maar druk mee want zijn optrekjes zijn een dikke 3200 keer gerecenseerd. Op 4 juli 2016 had Sammy het volgens Inside Airbnb nog drukker: toen beheerde hij liefst 156 adressen.
Al die appartementen worden stuk voor stuk aangeduid als Sammy’s home en zijn stunning of fantastic en vooral: brand new. Als ze vaak verhuurd zijn, verdwijnen ze uit het systeem omdat op Airbnb een appartement niet langer dan 60 dagen per jaar verhuurd mag worden. Wie Sammy is en of hij überhaupt bestaat, is niet zo makkelijk te ontdekken. Een verhuurder die gebruikt maakt van Sammy’s diensten, verwijst ons naar bemiddelingsbureau 60days, maar die ontkent en zegt alleen met kleinere accounts te werken.
Bemiddelingsbureaus ‘ontzorgen’ verhuurders, ontvangen de gasten en maken het appartement schoon in ruil voor maximaal een kwart van de inkomsten. Dat is een lucratieve business. De gemiddelde Amsterdamse verhuurder biedt zijn hele appartement volgens website Inside Airbnb, dat verhuurgegevens verzamelt, 90 dagen per jaar aan voor 146 euro per nacht. Uitgaande van vijftig adressen en 60 verhuurdagen per jaar zou Sammy namens zijn opdrachtgevers een dikke vier ton incasseren. Een kleine ton is voor Sammy. De grootste verdiener in Amsterdam is overigens het Amerikaanse Airbnb zelf. Huurders betalen van de kamerprijs 6 tot 12 procent aan de organisatie; verhuurders nog eens 3 tot 5 procent.
